George Amorim
Mientras la situación médica de mi madre, se va arreglando poco a poco ( el que tarda es su organismo en hacer caso a las pastillas......), la Navidad se aproxima a pasos largos.

Por fin conseguí comprar todos los regalos, sin dejar la economía en ellos. No los he contado pero tengo un baúl lleno. Claro que hay algunos que llevan doble, es que a parte del regalo en si, siempre me gusta hacer unas bromitas,jejeje
El marisco y la cena tan poco me salió caro,debe ser que no venden ( por la dichosa crisis ) y bajaron los precios.

Volviendo a lo de mi madre, una vez que esté el tto al día y pasen las fiestas, creo que debería buscar un trabajo,hacer un curso, algo que me tenga fuera de casa unas horas. O mi sistema nervioso acabará colapsando.
Os quiero agradecer a todos, estar siempre presentes, esto del blog es una medicina. No sabéis lo que ayuda, cuando una esta deprimida y encuentra vuestros mensages de apoyo.

Etiquetas: , | edit post
18 Responses
  1. Anónimo Says:

    Gracias a ti por contarnos tus secretos y dejarnos formar parte, de alguna manera, de tu día a día.


  2. Anónimo Says:

    Los blogs son una gran terapia para una pues nos permite desahogarnos contando algo que nos entristece o alegra, y por los cariños que recibimos a través de ellos.

    Tesoro, aquí me tienes para lo que necesites.

    Besos ♥


  3. Anónimo Says:

    A ti!! Me alegro de que puedas ver las cosas un poco más optimistas ...


  4. Anónimo Says:

    ya lo has comprado todo??? a mi como siempre me quedan vario regalos que los dejaré como siempre para última hora, creo que ya es tradición,jaja
    Sobre el tema de los blogs, es como nuestro pequeño gran rincón en el que siempre hay alguien que nos escucha.
    Besos


  5. Anónimo Says:

    me alegro que tu madre esté mejorando :))) lo de apuntarse a un curso es buena idea, así mantienes la mente ocupada en otras cosas y además son de provecho. Ánimo guapaaaaaa


  6. Anónimo Says:

    Ana, amiga!! unos días sin pasar...y veo cuántas cosas te han pasado!!! y si pues, tu situación me hace acordar mucho a la mía hace 8 años atrás!
    Lo primero: el blog...no lo dejes nunca!!! llevate de ésta sra mayor...cumplí 58 en Nov...es no solo una terapia, es "tu" lugar, tu espacio, donde te desahogas, donde puedes decir y expresarte como quieras!! aquí nadie, juzga! nos acompañamos!!! y cada una de las personas que por aquí pasan y te dan su opinión sincera, pues...nadie aquí, viene a figurar! venimos a "dar"...dar lo mejor de nuestros sentimientos a ser sinceros, sin herir, a acompañar los momentos difíciles y a festejar las alegrías...amigas virtuales! quien me iba a decir a mi que iba a tener amigas virtuales? je!
    lo segundo: en la vida hay que aprender, que se hace "lo que se puede" no siempre es lo que se debe...sino lo que podemos!!! sin que ello signifique, que debamos sentir culpas, o sentirnos prisioneras de tal o cual situación. Éstas enfermedades...enferman a la familia, y eso no es justo, ni para ella ni para vos y tu familia...pero todo tiene su proceso en la vida...y ya llegará el momento en que tengas que tomar otras determinaciones y equilibrar las cosas...por eso amiga! tómate tu tiempo...toma un curso, sal con tu familia, o con tu marido a solas...en fin...date libertad!! un gran beso y abrazo!! y aquí estoy!! para lo que necesites!!! Muuuuack!


  7. Anónimo Says:

    Pier te paso por saludarte.


  8. Anónimo Says:

    ejejejej.. pues si ponla en un curso o no mejor un trabajo para que traiga ala home...
    besos linda que todo salga bien con tu papi..

    besoso
    A/N
    x


  9. Anónimo Says:

    Bien por tu mami! que se esta recuperando..
    Una cosa solo!.. No te dejes vencer por estos malos momentos, lucha e intenta llenar tu vida de un poco de alegria..
    Cuidate..
    Un abrazo.


  10. Anónimo Says:

    Ayy como m alegro q se arregle tooo buufff yo con lo de los regalos voy de pena mora...en fin! otra navidad con stres


    bss


  11. Anónimo Says:

    me alegro de que todo vaya mejor, yo también debería ir pensando en los regalos!


  12. Anónimo Says:

    Me alegro de que tu madre vaya mejor. jo...debería salir a comprar regalos :S
    Un besazo!


  13. Anónimo Says:

    He venido a visitarte desde "El Cajón de Desastrilla". Celebro que tu madre esté más estabilizada. Viví, hace tiempo, muy de cerca una experiencia similar a la tuya. Asi es que conozco por lo que estás pasando tu. Solo me resta felicitarte por tu blog, por tu sinceridad, por tu valentía y te brindo todo mi apoyo si en algún momento lo necesitas. Recibe atentos saludos.


  14. Anónimo Says:

    Hola me parece muy interesante tu blog, y me alegro un monton que tu madre este mejor, saludo. Te dejo la dirección del mio por si te apetece pasarte algún día por el.
    masquemaquillaje2009.blogspot.com


  15. Anónimo Says:

    Esa idea de buscarte unas horas para ti me ha gustado mucho; es más, creo que te vendrán realmente mal por que la verdad estando mal y de los nervios tampoco consigues nada.

    Biquiños¡¡¡¡


  16. Anónimo Says:

    Espero que tu madre se recupere del todo. ¡que previsora, ya tiene los regalos de Navidad!!!
    Los blogs son una medicina, si lo sabré yo.
    Un abrazo me alegro de haber vuelto a encontrarnos. Besos
    anamorgana


  17. Anónimo Says:

    Eu este Nadal estou a dúas velas. Acabo de gastar bastantes cartos no coche e no abogado (no que sigo a gastar, isto aínda non rematou), fixen un par de viaxes e quero facer un en xaneiro, ademáis teño a necesidade dun portátil novo, así que este ano intentarei controlarme cos agasallos. Elixir algo bo, fermoso e non moi costoso.
    Somos 7 irmáns, máis as parellas, máis algún fillo xa, os meus pais, logo a miña curmá coa que mellor me levo e as súas dúas fillas, e bueno, tamén hai unha persoa importante... uf. Moitos cartos.
    A cea, ao ser tantos irmáns, tamén colaboramos entre todos, algo tiña que ter de bo, a parte do ben que o pasamos.


  18. Anónimo Says:

    Ana hola, que bueno que al menos te has podido distraer haciendo tus compras. Seguro pronto tu mama esta recuperada y empieza a tener su vida normal y tu estaras mejor con eso tambien....debe ser solo cuestion de tiempo.

    besos